Η απόσταση για μια ακόμα σημαντική Αποστολή ήταν μεγάλη, μεγάλος όμως ήταν και ο αριθμός των σκαφών που συμμετείχαν. Πέρα από τους δύο Ομίλους, τον «ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ» και τον «ΝΑΥΤΙΛΟ», οι οποίοι ήταν οι συνδιοργανωτές της Αποστολής, oι σύλλογοι που είχαν δείξει ενδιαφέρον να συμμετέχουν, ήταν οι “Τρίτωνες” από την Κω, ο Ροδιακός Όμιλος, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Ιδιοκτητών και Φίλων Φουσκωτών Σκαφών (από την Κύπρο) και ο Πατραϊκός Όμιλος Φουσκωτών Σκαφών.
Μία εκστρατεία αγάπης και προσφοράς προς το πιό απομακρισμένο Ελληνικό νησί.
Οι χορηγοί μας ήταν, ο Κώστας Καραντώνης που παραχώρήσε το εκπληκτικό “Sea Quest” 7,5m, η Ναυτιλιακή Εταιρεία Λ.Α.Ν.Ε., που εξυπηρετούσε τότε το ακριτικό νησί, για την δωρεάν μεταφορά των ειδών πρώτης ανάγκης που είχαμε εξασφαλίσει για το Καστελλόριζο. Τον Ε.Ο.Τ. που διέθεσε 1.500 ευρώ. Χρήματα με τα οποία αγοράσαμε τα εποπτικά μέσα διδασκαλίας για το Νηπιαγωγείο του Καστελλόριζου.
Το Σάββατο 22 Μαίου 2004, τα μέλη του «ΝΑΥΤΙΛΟΥ», ξεκίνησαν από την Ανάβυσσο.
Πρώτος σταθμός για τα σκάφη των μελών του «ΝΑΥΤΙΛΟΥ» ήταν η Αμοργός, εκεί σταματήσαμε για διανυκτέρευση. Το πρωί ξεκινήσαμε να περάσουμε το Ικάριο Πέλαγος. Φτάνοντας στην μαρίνα της Ρόδου το απόγευμα, άρχισαν να καταπλέουν και τα πρώτα σκάφη από την Κω και την Κρήτη. Το πρωί της Δευτέρας 24 Μαίου, αφού κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στην μνήμη του προέδρου του ΡΟΤΑ, Σάββα Γεραβέλη, τα πενήντα περίπου σκάφη άρχισαν να λύνουν κάβους και να παίρνουν την ρότα για το Καστελλόριζο. Ξεχύθηκαν σκάφη και πληρώμματα στο ανοικτό πέλαγος, με ένα σκάφος του Λιμενικού να εκτελεί χρέη διακριτικής συνοδείας. Ο καιρός ήταν πολύ ευνοϊκός και η διάθεση όλων άριστη. Όσο πλησιάζαμε στο Καστελλόριζο η συγκίνηση γινόταν όλο και εντονότερη.
Λίγο έξω απ’ τη Ρω, μας περίμεναν τα σκάφη των φίλων μας από τον “Παγκύπριο Συνδέσμο Φίλων και Ιδιοκτητών Φουσκωτών Σκαφών”, με τον οποίον επρόκειτο να αδελφοποιηθεί ο “ΝΑΥΤΙΛΟΣ” κατά την διάρκεια της παραμονής μας στο Καστελλόριζο. Εκεί μας περίμενε και το πλωτό του λιμενικού σταθμού Μεγίστης, αλλάζοντας βάρδια με το σκάφος του Λιμενικού της Ρόδου, που μας συνόδεψε μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Η υποδοχή των πληρωμάτων από την Δημοτική Αρχή, αλλά και τους κατοίκους και τους μαθητές του σχολείου, που φορούσαν τις τοπικές παραδοσιακές φορεσιές και μας περίμεναν κρατώντας λουλούδια στα χέρια, ήταν κάτι περισσότερο από συγκινητική. Το βράδυ, τα πυροτεχνήματα φώτισαν τον ουρανό και ο Δήμος Μεγίστης παρέθεσε δείπνο προς τιμήν των πληρωμάτων, παρουσία των στρατιωτικών και λιμενικών Αρχών, των δασκάλων, των ιατρών, των καθηγητών και του Λιμενάρχη Ρόδου, Αρχιπλοιάρχου Παναγιώτη Γαλάνη, τον οποίον ο Δήμαρχος κ. Παύλος Πανηγύρης τίμησε για τις υπηρεσίες του στο νησί, απονέμοντάς του τον τίτλο του Επιτίμου Δημότη.
Κατά την διάρκεια του δείπνου, οι πρόεδροι του «ΝΑΥΤΙΛΟΥ» και του “Παγκύπριου Συνδέσμου Φίλων και Ιδιοκτητών Φουσκωτών Σκαφών” αντάλλαξαν αναμνηστικά δώρα και πλακέττες, επισημοποιώντας έτσι την αδελφοποίηση των δύο συλλόγων και δίνοντας την υπόσχεση για μελλοντική συνεργασία και διοργάνωση κοινών εκδηλώσεων.
Η επιστροφή των σκαφών από το Καστελλόριζο έγινε κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες καιρικές συνθήκες. Οι ισχυροί άνεμοι, έντασης πάνω από 7 B, που είχαν αρχίσει να πνέουν και κράτησαν όλη την εβδομάδα, σ’ ολόκληρο το Αιγαίο, δυσκόλεψαν πολύ την επιστροφή μας.