Η δωρεα της ενωσης των απανταχου σφακιανων στον δημο σφακιων ενος ειδικα φτιαγμενου φουσκωτου ασθενοφορου σκαφους σταθηκε η αφορμη για την συνοδεια του πιο πανω σκαφους απο τον ναυτιλο στον τελικο του προορισμο στα σφακια. Ενα σκαφος που ηταν σκοπος, ονειρο ζωης για τον παυλο πολακη προεδρο της ενωσης σφακιανων αλλα και του ναυτιλου.
Δευτερα 25 μαιου η τελευταια συγκεντρωση των μελων με καθολικη συμμετοχη για να κανονισθουν και οι τελευταιες λεπτομερειες για το μμεγαλο ταξιδι.
Πεμπτη 28/5 ολα τα φουσκωτα βρισκονται απο νωρις συγκεντρωμενα στον κολπο της αναβυσσου και με συμμαχο μια θαλασσα που δεν ξεπερνουσε τα 3-4 μποφωρ σε σχηματισμους ανα ζευγη και πλοηγο το ασθενοφορο φουσκωτο ξεκιναμε με προορισμο την ζουρβα τον ΒΑ καβο της υδρας οπου γινεται μια συντομη εν πλω σταση για ανασυνταξη.
Και στην συνεχεια βαζουμε πλωρη νοτια προς τον γερακα. Πλησιαζοντας το γερακα και περνωντας το εντυπωσιακο φιορδ στην εισοδο του λιμανιου δενουμε στην αδεια απο σκαφη προβλητα για ενα συντομο φαγητο και λιγη ξεκουραση καθως εχει ηδη μεσημεριασει. Πρεπει ομως να συνεχισουμε και ετσι υστερα απο λιγο βγαινουμε παλι εξω στο πελαγος οπου ηδη εχει φορτωσει ενα καλο πενταρι ενω περνωντας τον περιφημο καβο μαλλια η θαλλασσα πλεον φτανει η και ξεπερναει τα εξι μποφωρ. Τουλαχιστων ηταν δευτεροπρυμαη ταχυτητα πεφτει σημαντικα, αρχιζουν τα μπουγελα αλλα συνεχιζουμε παντα σε ζευγαρια και αργα το απογευμα φτανουμε στα κυθηρα στο καψαλι οπου θα ειναι και η πρωτη διανυκτερευσηαυτου του ταξιδιου.
Μας υποδεχεται η επαρχος του νησιου χριστινα φατσεα και μετα απο συντομη τακτοποιηση στα δωματια καποιοι ανεβαινουν στην χωρα για καφε ενω η κυβερνητες μενουν στο λιμανι για ανεφοδιασμο των σκαφωνακολουθει τραπεζι σε παραλιακη ταβερνα με καλο φαι και αναμνηστικα που προσεφερε σε ολους η επαρχος κυθηρων η οποια θα ακολουθουσε μαλιστα και τα σκαφη του ναυτιλου στο τελικο τους προορισμοτην αλλη μερα νωρις νωρις και με τον αερα να εχει πεσει τελειως τα σκαφη ξεκινουν για τα αντικυθηρα πριν ομως φτασουν εκει σταματουν για μια γρηγορη σταση /φωτογραφηση στην ομωνυμη βραχονησιδα ναυτιλος που βρισκεται στην μεση του πουθενα.
Γρηγορα φτανουμε και δενουμε στο πανεμορφο και γραφικο λιμανακι των αντικυθηρων οπου μας υποδεχεται ο προεδρος μαζι με καποιους απο τους ελαχιστους κατοικους του νησιουμας κερνανε εναν καφε και ολοι μενουμε εντυπωσιασμενοι απο την απλοτητα την ηρεμια και την γαληνητου νησιου. Συντομα τα μαζευουμε και ξανα στην θαλασσα με πορεια πλεον την γραμβουσα στην ΒΔ πλευρα της κρητης, η θαλασσα μπουνατσα και ετσι καλυπτουμε συντομα το υπολοιπο της διαδρομης.
Περναμε τα καθετα και αγρια βραχια μπαινουμε στον κολπο του μπαλου και δενουμε ντανες ο ενας πανω στον αλλο για μια γρηγορη βουτια στα καταγαλανα νεραυστερα απο λιγο και εχοντας ακομη αρκετα μιλια να διανυσουμε και με πλοηγο παντα το ασθενοφορο ξεκιναμε με μεγαλη προσοχη καθως η περιοχη ειναι γεματη ξερες αλλα με την θαλασσαπαντα σε απολυτη μπουνατσαοι μανετες κατω λοιπον και επομενη σταση οπου θα διανυκτερευσουμε κιολας η παλιοχωρα.
Δενουμε στο ολοκαινουριο λιμανι και κατευθειαν για το ξενοδοχειο ενω ακολουθει φαγητο σε παραθαλασσια ταβερνα το κατσικι που μας ειχε χαρισει το πρωι ο προεδρος των αντικυθηρων μαζι με κρητικους μεζεδες.Σαββατο πρωι 31/5 και ολοι απο πολυ νωρις στα σκαφη αφου σημερα ειναι το τελευταιο σκελος της αποστολης.
Υπαρχει αγχος αγωνια αφου ολα πρεπει να δουλεψουν τελεια, ο παυλος υψωνει μια τεραστια σημαια των σφακιανων στο ρολλ-μπαρ του ασθενοφορου και παντα σε ζευγη ξεκιναμε για την αγια ρουμελη οπου οι τοπικες αρχεςμας επιφυλλασουν θερμη υποδοχη με εκδηλη την συγκινηση αλλα και την ευγνωμοσυνη για την δωρεα του φουσκωτου σκαφους.Στιγμες πραγματικα μοναδικεςστην παρεα εντασσονται και εξι φουσκωτα απο την λεσχη των χανιων ανεβαζοντας την πομπη στα 17 σκαφη.
Ετσι ξεκιναμε για το λουτρο οπου θα γινει η τελευταια σταση για ανασυνταξη πριν την τελικηεισοδο στο λιμανι της χωρας σφακιωνστο ασθενοφορο κυματιζουν οι σημαιες της ενωσης σφακιανων αλλα και του ναυτιλου και τα 17 φουσκωτα κανουν μια εντυπωσιακη εισοδο στο λιμανι αργα σε σχηματισμο βελους με αμαμενα βεγγαλικα καικαπνογονα.στο λιμανι περιμενουν ο δημαρχος σφακιων, βουλευτες, τοπικοι παραγοντες, εκπροσωποι της ενωσης σφακιανων, οι χορηγοι αυτης της προσπαθειας αλλα και πληθος κοσμου.
Ακολουθουν ο αγιασμος, η τελετη παραδωσης ,δηλωσεις στα τοπικα καναλια και εφημεριδες και το καθιερωμενο σπαισιμο σαμπανιας στην πλωρη του φουσκωτου ενω απο γυρω ακουγονται συνεχως μπαλωθιες. Η συγκινηση και η χαρα απλα δεν περιγραφονται. ο σκοπος επετευθει.ακολουθει τρικουβερτο γλεντι με χορο και φαι σε διπλανη ταβερνα με τα μελη των σφακιανων του ναυτιλου και των χανιων. Το βραδυ ακολουθει νεο τραπεζι απο τους φιλους μας της λεσχης χανιων στο διπλανο λιμανακι του λουτρου με πολυ κεφι και χωρο εως πολυ αργα το βραδυ.
Την αλλη μερα το πρωι λεμε οτι μιας και φτασαμε ως εδω δεν παμε και μια βολτα μεχρι την γαυδο.χωρις πολυ σκεψη μπαινουμε στα φουσκωτα και καλυπτουμε γρηγορα τα 20 περιπου μιλια εως το νοτιοτερο μερος της ευρωπης. Μετα απο ενα συντομο γυρω στα ανατολικα του νησιου καταληγουμε στην παραλια σαρακηνικο για μπανιο και φαι διπλα στην θαλασσα κατω απο τα μεγαλα αλμυρικια.
Δυστυχως δεν εχουμε χρονο για περισσοτερο και γρηγορα παιρνουμε το δρομο του γυρισμου αφφου πρεπει να ανεφοδιασουμε τα σκαφη καθως την αλλη μερα το πρωι εχουμε το μεγαλο χωρις σταση αυτη την φορα ταξιδι προς αναβυσσο. Το βραδυ της κυριακης η ενωση σφακιανων παρεθεσε δειπνο στα μελη του ναυτιλου που συνοδεψαν την αποστολη στο φραγκοκαστελο δειχνωντας για μια ακομη φορα την κρητικη παραδωση και φιλοξενιαμε ντοπιους μεζεδες λυραριδες και πολλες μα πολλες μπαλωθιες.
Δευτερα πρωι λοιπον αναχωρηση για τα 220 μιλια της επιστροφης και μια συντομη σταση για καφε στην γραμβουσα.βγαινωντας στο πελαγος συνανταμε ενα καλο τεσσαρι που αρχικα μας ανησυχει καθως τα μιλια ειναι πολλα οσο ομως ανεβαινουμε η θαλασσα γινεται ολο και πιο ησυχη.
Ταξιδευουμε ολο και πιο γρηγορα αφηνωντας τα αντικυθηρα στα αριστερα και λιγο πριν την παραπολα οπου εχουμε κανονισει σταση για καφε και ξεκουραση πανω στα σκαφη αρχιζουμε ενα τρελο παιχνιδι με ενα τεραστιο κοπαδι απο δελφινια. Ηρεμοι πλεον ξεκιναμε για τα τελευταια 60 μιλια με τις σκεψεις να μας πλημμυριζουν, περιφανοι και γεματοι γι αυτα που ζησαμε που καταφεραμε να γινουμε μερος σε αυτο που για καποιους ηταν ονειρο ζωης.
