Έχει αναρωτηθεί ποτέ κανείς ποια η σχέση της Ακρόπολη με τη θάλασσα? Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα ερώτημα που δεν μπορεί καν να γίνει σκέψη, που δεν είναι συνηθισμένο, του οποίου όμως η απάντηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την μυθολογία, και πιο συγκεκριμένα, με τον θεό της θάλασσας, τον Ποσειδώνα.
Κάποτε, ο ιδρυτής και βασιλιάς της Αθήνας, σύμφωνα με τη μυθολογία, Κέκροπας, έπρεπε να αποφασίσει ποιος θεός θα προστάτευε την πόλη. Οι υποψήφιοι ήταν δύο: η θεά Αθηνά και ο θεός Ποσειδώνας. Ο καθένας τους έπρεπε να παρουσιάσει ένα δώρο στους κατοίκους της Αθήνας για να τους πείσει, αποδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό την αξία του. Ο Ποσειδώνας, λέγεται ότι χτύπησε με την τρίαινα του το βράχο της Ακρόπολης κι ότι από εκεί ανάβλυσε αμέσως μια πηγή με νερό. Όμως το νερό δεν ήταν πόσιμο, ήταν θαλασσινό, αλμυρό, μιας κι ο ίδιος ήταν θεός της θάλασσας. Η θεά Αθηνά άγγιξε το έδαφος και φύτρωσε αμέσως μια ελιά, δώρο που θεωρήθηκε πολύ πιο χρήσιμο απ’ το θαλασσινό νερό. Τότε είναι που ο Κέκροπας αποφάσισε ότι η Αθηνά θα είναι η προστάτιδα της πόλης, η οποία και στη συνέχεια πήρε το όνομα της.
Πολλά χρόνια αργότερα, στο σημείο που χτύπησε με την τρίαινα ο Ποσειδώνας και φύτρωσε την ελιά η Αθηνά, χτίστηκε ένας κομψός ναός ιωνικού ρυθμού, το Ερεχθείο. Το Ερεχθείο είχε δύο ιερούς χώρους, έναν με το άγαλμα της Αθηνάς κι έναν με το άγαλμα του Ποσειδώνα, ως ένδειξη της συμφιλίωσης μεταξύ των δύο Θεών. Το Ερεχθείο είναι περισσότερο γνωστό για τις Καρυάτιδες στη νότια πλευρά, με θέα τον Παρθενώνα. Η στέγη του στηρίζεται σε έξι Καρυάτιδες, στήλες γυναικείων μορφών. Η σημερινές Καρυάτιδες στην Ακρόπολη είναι αντίγραφα, με τα πρωτότυπα αγάλματα να βρίσκονται στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
Όλες αυτές οι εκπληκτικές λεπτομέρειες, που μάθαμε με τη βοήθεια της εξαιρετικής ξεναγού μας, επιβεβαίωσαν, με απόλυτη ικανοποίηση, την απόφαση της λέσχης ΝΑΥΤΙΛΟΣ να πραγματοποιήσει επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης, την Κυριακή 8 Μαρτίου, για να δουν από κοντά, να μάθουν και να θαυμάσουν τα εκθέματα αυτά.
Συνολικά 26 άτομα, 20 ενήλικες και 6 παιδιά, συναντηθήκαμε έξω από το μουσείο λίγο πριν αρχίσει η ξενάγηση, η οποία και είχε προγραμματιστεί να γίνει το μεσημέρι και για περίπου 2 ώρες. Και μόνο το γεγονός ότι στεκόμασταν δίπλα στους πρόποδες της Ακρόπολης και την αντικρύζαμε, σε συνδυασμό με την εκπληκτική και απρόσμενη ηλιόλουστη μέρα, η διάθεση μας για τα εκθέματα του μουσείου μεταβαλλόταν ολοένα και περισσότερο σε ανάγκη, χαρά κι ανυπομονησία για την έναρξη της ξενάγησης!
Η ξενάγηση άρχισε στον ισόγειο χώρο του μουσείου μπροστά σε μια μακέτα της Ακρόπολης, με την ξεναγό να προσεγγίζει την ιστορία και τη μυθολογία με τρόπο τέτοιο, που «ταξιδέψαμε» μέσα στο χρόνο, όχι μόνο εμείς, αλλά και κάποιοι τουρίστες που συμπαρασύρθηκαν από τον μοναδικό τρόπο εξιστόρησης των γεγονότων, δημιουργώντας στο μυαλό μας εικόνες από την εποχή εκείνη και τη ζωή των ανθρώπων αυτών πάνω στην Ακρόπολη.
Υπήρξαν στιγμές, ιδιαίτερα συναισθηματικά φορτισμένες, όπως το σημείο που βρίσκονται οι Καρυάτιδες, με τη θέση της μιας από τις 6 να παραμένει κενή, προσδοκώντας την επιστροφή της από το Βρετανικό μουσείο. Πολλά από τα κλεμμένα εκθέματα, που αναπαρίστανται με αντίγραφα, δημιούργησαν διάφορα τέτοια συναισθήματα θυμού και λύπης. Όμως το γενικότερο συναίσθημα που επικράτησε από την επίσκεψη στο μουσείο, ήταν η χαρά και η ευδιαθεσία, από την απέραντη ομορφιά των ιστορικών αυτών εκθεμάτων, με τους μικρούς μας φίλους (τα παιδιά) να παρακολουθούν με ιδιαίτερο κι αμείλικτο ενδιαφέρον, θέτοντας με τον μοναδικό τους τρόπο τα δικά τους ερωτήματα, που εξέπληξαν ακόμη και την ξεναγό!
Μια μακέτα του Ερεχθείου, με τις Καρυάτιδες να στηρίζουν τη σκεπή του, έκανε όλους μας να πλημυρίσουμε από συγκίνηση, ακούγοντας την ξεναγό να αναφέρει την παραπάνω ιστορία, με τον Ποσειδώνα και την Αθηνά. Εκεί στον τελευταίο όροφο του μουσείου, η θέα του βράχου της Ακρόπολης «δένει» με τα εκθέματα τόσο, λες και σε «μεταφέρει» απευθείας μπροστά στον Παρθενώνα. Έτσι ολοκληρώθηκε και η ξενάγηση, με τα μέλη του ΝΑΥΤΙΛΟΥ να συζητούν ασταμάτητα για τα εκθέματα, αλλά και για την σημαντική κι αποτελεσματική επίσκεψη στο μουσείο.
«Γεμάτοι» πλέον από τις εικόνες και τα συναισθήματα από την ξενάγηση, κατευθυνθήκαμε όλοι προς το Μοναστηράκι, κάποιοι μάλιστα με το τρενάκι. Εκεί είχαμε ήδη κλείσει τραπέζι για φαγητό, σε ένα εστιατόριο επί της Αδριανού, με ιδιαίτερες και μοναδικές γεύσεις. Τα παιδιά εκεί έφτιαξαν ένα μικρό παρεάκι κι άρχισαν τα μεταξύ τους παιχνίδια, ενώ οι μεγάλοι βρήκαμε την ευκαιρία να ξαναγίνουμε μικροί, με τους μεθυστικούς μεζέδες και το κρασί να ανεβάζουν το αστείρευτο χιούμορ και τη θετική μας διάθεση. Πριν αποχωρήσουμε από το εστιατόριο, συμφωνήσαμε όλοι μαζί για την επόμενη μας επίσκεψη, αυτή τη φορά στην Ακρόπολη.
Για την ημερομηνία θα υπάρξει σχετική επικοινωνία κι ενημέρωση στο ετήσιο πρόγραμμα του ΝΑΥΤΙΛΟΥ για το 2015.
