Το 1960, έγινε στο Λονδίνο, μια Διεθνής Διάσκεψη, με θέμα, << την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στην θάλασσα >>.Εκεί, συζητήθηκε, αποφασίστηκε και θεσπίστηκε ένας κανονισμός, που λέγεται <<Διεθνής Κανονισμός αποφυγής συγκρούσεων στην θάλασσα.>> Βεβαίως υπήρχαν κανόνες και πριν το 1960, αλλά η ημερομηνία αυτή θεωρείτε σημαντική, γιατί ο Κανονισμός επικυρώθηκε και εφαρμόστηκε από τις μεγαλύτερες ναυτικές-εμπορικές δυνάμεις στον κόσμο, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Από τότε, η ραγδαία ανάπτυξη στα μέσα ναυσιπλοΐας και η τελειοποίηση των τεχνικών και επιστημονικών οργάνων, ανάγκασε πολλές φορές τους ειδικούς, να τροποποιήσουν αυτόν τον Κανονισμό. Όμως, η χρονιά αυτή, παραμένει μέχρι και σήμερα ιστορικά ορόσημο, στις θαλάσσιες μεταφορές και συγκοινωνίες.
Ο Διεθνής αυτός Κανονισμός, που ισχύει και στην χώρα μας, αποτελείται από άρθρα, που αφορούν κυρίως τα πλοία και περιέχει διατάξεις, που αναλύουν σε βάθος τα παρακάτω:
- Κανόνες χειρισμού πλεύσεως
- Σήματα κινδύνου
- Ηχητικά σήματα μεταξύ πλοίων, που βρίσκονται το ένα κοντά στο άλλο.
- Φώτα και χρωματισμούς φώτων, που πρέπει να χρησιμοποιούν τα πλοία την νύχτα
- Σχήματα, που πρέπει να χρησιμοποιούν τα πλοία τη μέρα.
- Ηχητικά σήματα πλοίων, σε καιρό ομίχλης. κ.α
Εδώ υπάρχουν όλοι οι συνδιασμοί και η περιγραφή τους.
Και αρχίζουμε με έναν πολύ γενικό κανόνα, ότι δηλαδή, κάθε πλοίο, ανάλογα με το μέγεθός του, πρέπει να έχει συγκεκριμένο φωτισμό, από την δύση μέχρι την ανατολή του ήλιου. Ο φωτισμός αυτός δηλώνει, το είδος, την κατάσταση και πολλές φορές την εργασία που εκτελεί ένα πλοίο. Στην κρίση του καπετάνιου αφήνετε, αν αυτά τα φώτα, θα συνεχίζουν να ανάβουν και την ημέρα. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό είναι αναγκαίο, όταν π.χ η ορατότητα είναι μειωμένη, η έχει ομίχλη.
Εφίστιος φανός
Κάθε πλεούμενο ανεξάρτητα από το μέγεθός του, πρέπει να φέρει έναν λευκό φανό που να διακρίνετε από μεγάλη απόσταση. [μέχρι και 5 μίλια] Τοποθετείτε εφίστια πάνω από την διαμήκη κεντρική γραμμή του σκάφους και φωτίζει σε τόξο 225 μοιρών, δηλαδή 112,5 μοίρες από κάθε πλευρά. Αν το μήκος του πλοίου είναι μεγαλύτερο των 50 μέτρων, οι φανοί γίνονται δύο, και τοποθετούνται εφίστια, ένας προς την πλώρη και ένας προς την πρύμνη. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το ύψος του εφίστιου φανού της πλώρης είναι χαμηλότερo του άλλου, υποδηλώνοντας έτσι και την κατεύθυνση του πλοίου. Υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες, που αφορούν, τα ακριβή σημεία, αποστάσεις, ύψος, διαφορά ύψους, αλλά καλό είναι να μην μπλέξουμε μ’αυτά γιατί θα χάσουμε το μυαλό μας.
Πλευρικοί φανοί
Εκτός από τους λευκούς εφίστιους φανούς, τα πλοία πρέπει να έχουν και τους λεγόμενους πλευρικούς. Αυτοί είναι ένας πράσινος φανός, τοποθετημένος στην δεξιά πλευρά του πλοίου, και ένας κόκκινος στην αριστερή. Ο καθ’ένας τους πρέπει να φωτίζει, τόξο 112,5 μοιρών, από κάθε πλευρά του πλοίου.
Αν λοιπόν πλέοντας την νύχτα βρεθούμε μέσα σ’αυτό το τόξο των 112,5 μοιρών της πορείας άλλου πλοίου θα πρέπει να διακρίνουμε τον αντίστοιχο φανό και να γνωρίζουμε αυτομάτως την πλευρά του.[Κόκκινος φανός αριστερή πλευρά, πράσινος δεξιά.] Είναι δηλαδή τοποθετημένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε το πράσινο φως να μην φαίνεται από την αριστερή πλευρά, ούτε το κόκκινο από την δεξιά. Αν τα διακρίνουμε και τα δύο, σημαίνει ότι βλέπουμε το επίμαχο πλοίο, από την πλώρη του, η, από την πρύμνη του.
Φανός της κορώνης
Τέλος κάθε πλοίο πρέπει να έχει στην πρύμνη του έναν λευκό φανό που λέγεται φανός κορώνης. Αυτός φωτίζει τόξο 135 μοιρών, δηλαδή 67,5 μοίρες σε κάθε μεριά του πλοίου. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει μια ελαστικότητα σε ότι αφορά τα πολύ μικρά σκάφη, αλλά και εδώ ο χειριστής τους είναι υποχρεωμένος να δείχνει έναν ηλεκτρικό φακό, σε πλεούμενο που πλησιάζει, προκειμένου να αποφύγει την σύγκρουση.
Φώτα πορείας
Ο εφίστιος φανός [φανοί], οι πλευρικοί φανοί, και ο φανός της κορώνης, αποτελούν τα φώτα πορείας του πλοίου.
Στα σχέδια που προηγήθηκαν και σε αυτά που θα ακολουθήσουν, δείχνουμε λανθασμένα και τους δύο πλευρικούς φανούς [κόκκινος- πράσινος ], ενώ αυτοί είναι τοποθετημένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε το πράσινο φως να μην φαίνεται από την αριστερή πλευρά, ούτε το κόκκινο από την δεξιά. Το κάνω όμως για να έχουμε πάντα συνολική εικόνα, των φανών που έχει ένα πλοίο την νύχτα.
Τα φώτα πορείας λοιπόν, είναι τα βασικά φώτα που πρέπει να έχει ένα μηχανοκίνητο σκάφος. Υπάρχουν όμως κι’ άλλα, που όπως ήδη έχουμε αναφέρει, δηλώνουν το είδος, την κατάσταση και την εργασία που μπορεί να κάνει ένα πλοίο κατά την διάρκεια της νύχτας.
Αυτά είναι..
Φανός περίβλεπτος
Φανός, πράσινος, η κόκκινος, η λευκός, που φωτίζει όλο τον ορίζοντα [360 μοίρες ]
Φανός ρυμούλκησης
Κίτρινος φανός με τα χαρακτηριστικά του φανού της κορώνης. Φωτίζει τόξο 135 μοιρών και τοποθετείτε πάνω από τον φανό της κορώνης.
Φανός αναλάμπων
Φανός που αναλάμπει περιοδικά, 120, ίσως και περισσότερες φορές το λεπτό.
Στα σχέδια λοιπόν που ακολουθούν, θα δώσουμε όσο μπορούμε πιο παραστατικά, ότι ορίζει ο κανονισμός για τον φωτισμό, κάθε κατηγορίας σκαφών κατά την νύχτα π.χ. των αλιευτικών, των ρυμουλκών, των ακυβέρνητων, των αγκυροβολημένων, των προσαραγμένων, των ιστιοφόρων και άλλων.
ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΑ
Το μηχανοκίνητο πλοίο, που είναι μικρότερο των 50 μέτρων, φέρει κανονικά φώτα πορείας. Πλευρικούς, εφίστιο, κορώνης.
Το μηχανοκίνητο πλοίο μεγαλύτερο των 50 μέτρων φέρει επίσης κανονικά φώτα πορείας, αλλά με δύο εφίστιους φανούς, έναν προς την πλώρη και έναν προς την πρύμνη. Ο εφίστιος φανός της πλώρης, χαμηλότερος του άλλου.
